De som van mijn onderdelen

↓Bladervensters→

Puzzelstukjes vallen op hun plaats

Ik ben graag thuis, in het huis dat ik gezellig heb ingericht. Daar creëer ik werelden van mezelf in relatie met anderen. Mijn gedachten gaan alle windrichtingen uit en het relaas schrijf ik op in een boek. Een boek schrijven is als het maken van een legpuzzel. Het totale plaatje ken ik al, want dat staat op de doos, maar ik neem graag de tijd om de puzzelstukjes te leggen.
  Mijn vriendin en ik leggen alle stukjes op de tafel met de goede kant naar boven, terwijl we de randjes eruit halen. We puzzelen de rand in elkaar en zoeken vervolgens naar herkenbare delen, bijvoorbeeld naar kleur. Naarmate we vorderen gaan we over op ons eigen puzzelsysteem. Ik neem een willekeurig stukje en zoek op de doos waar het ongeveer ligt. Mijn vriendin doet het liever door willekeurig te passen.

Moeilijk levensdoel

Mijn moeder werkte in het grootwarenhuis van haar vader. Geregeld brachten puzzelaars hun puzzel terug omdat er stukjes ontbraken. Die puzzels kregen mijn broer en ik cadeau. Wanneer zo'n puzzel af was plakte mijn vader hem op een vezelplaat en hing hij hem aan de muur in zijn hobbykamer. Ik weet nu dat puzzelaars niet alleen stukjes kwijtraken maar dat er ook in de snijmachine blijven zitten en wellicht in andere puzzeldozen terechtgekomen. Van de puzzels die ik tot nog toe heb gemaakt, waren er slechts twee waarvan een stukje ontbrak. Een kronkel in de donkere materie heeft dat gemis één keer gecompenseerd door een puzzel met een dubbel stukje.
   Als volwassene puzzelde ik op zondagnamiddag met de kindjes van mijn broer. Dat deed ik tot 2005 toen de leukste hobby aller tijden mijn leven kwam binnengewandeld: mijn trouwe huisgenote. Haar petekindje kreeg in 2007 een puzzel van 3000 stukjes als Sinterklaasgeschenk, maar hij was te moeilijk en het meisje vroeg haar meter om te helpen. Mijn vriendin riep op haar beurt mijn hulp in en zo hebben we die oude hobby weer opgepakt. Volwassenen die puzzelen worden snel als saai aanzien, maar puzzelen geeft rust omdat je niet hoeft na te denken. Als we even willen ontspannen, zetten we ons in de puzzelhoek en verdrijven zo de dagelijkse beslommeringen.
  Ik heb van sommige puzzels foto's gemaakt omdat ze echte kunstwerken zijn. Aanschouw ze en je zult meer en meer doordrongen raken van de ledigheid van je bestaan. Toch mag je dat nuanceren, want zonder jou, een puzzelstukje of onderdeel, is er geen puzzel en dus geen geheel.

Uw Raadselachtige Legpuzzelaar