Kris' gedichten van april

2024 Afvalrace

In een tweedehandse Fiat Mirafiori voelde ik me uitgelaten
maar autorijden werd ineens een hachelijke onderneming
toen de remmen van de roestbak op een helling gingen apegapen.

Met een nieuwe Fiat Regata probeerde ik de leemte op te vullen
maar het rijden in die auto gaf me zomaar eventjes een beklemming
toen hij tijdens het slippen een brievenbus gebruikte als stootkussen.

In een Alfa Gtv woog de S van Sport zo zwaar als de W van waan
maar nadat een medeweggebruiker me verraste met een dwarse beweging
crashte mijn crush al snel door tweemaal overkop te gaan.

Met een Alfa Turbo gaf ik onbesuisd en overdreven volgas,
en omdat ik te dikwijls opschakelde naar de hoogste versnelling
moest hij weg omdat mijn leven mijn liefje lief was.

Met onze Mazda 2 zoomden we jaren vrolijk over Belgische wegen
maar het voelde aan als een ongewenste en seksuele verwurging
toen hij op een Franse rotonde besloot onverwacht de geest te geven.

Gelukkig is er het roekeloosrijgedragsysteem dat audiovisueel reclameert
zodat ik nooit meer snelheidsregels overtreed in een opwelling
en de nieuwe Mazda CX-30 me tot voorbeeldige verkeersdeelnemer bombardeert.

In de Mazda met verbrandingsmotor zal ik tot mijn dood blijven rondrijden
want ik verwerp de aanschaf van een auto met elektrische aandrijving
omdat kostelijke batterijen de verkeerde keuze zullen blijken.

Leve de Citroën Jumper met zijn ouderwetse degelijkheid
omdat ik die auto desnoods kan ombouwen tot een bar-dancing
en hij voor mij sinds 1999 symbool staat voor de vrijheid.

2023 Dit heb ik als oplossing bedacht

Dit gedicht is niet mijn debuut,
maar als je foute zinnen vindt,
moet je me dat wel vergeven,
dan ben jij zachtzinnig, ik bruut.

Hoofdzaak is dat dit simpele gedicht
je niet alleen mateloos inspireert
maar dat het je onweerstaanbaar meesleept
terwijl ik een tipje van de sluier oplicht.

Ik hoop dat dit gedicht, en geen ander,
je door het verdere leven loodst
als gids voor de menselijke natuur
die wij eerlijk delen met elkander.

2022 Aan de lijn geschreven en gelezen

Al die tijd geef ik ferm en fiks katoen (1),
trek zonder dralen van leer (2) want ik denk:
straks komt onverwijld onkruid onder de tarwe (3).

Soms verkoop ik boeken, als in was (4) geboetseerd,
maar meestal weet ik niet van welk hout (5) pijlen maken.

Woordenschat begeer ik zoals een magneet ijzer (6),
maar al schrijvend vergaar ik weinig wol (7),
behalve in mijn brons(8)tijd, dan zit ik als gegoten.

Ik schrijf spannende boeken, als in aardewerk (9) gebakken,
en in een schuit van tin (10) vaar ik op hun woordenstromen.

2021 Welgezinde Ridders van de Gedekte Tafel

Op 11 juli word ik wis en waarachtig eenenzestig jaar.
Dat op die dag vieren lijkt me ontzettend haalbaar.
Dat om stipt twaalf uur doen lijkt me zo klaar als een klontje.
Op jullie komst verlaat ik me, het water loopt in mijn mondje.

Op die middag verwelkom ik jullie hartelijk en koen.
Daar grote spijt van krijgen zou een smet zijn op mijn blazoen.
Dat ik het feestvarken ben, weet begot Jan en alleman.
Op jullie komst stok ik, kijk ernaar uit en zeg: Tot dan.

2020 Zoveel vrolijker zal ik spreken als deze ontijd achter de rug is

Ik ga naar huis want de boekhandel is gesloten.

Ik kijk tv en zie niets dan mensenleed.

Ik snak naar de hemel omdat ik in de hel moet leven.

2019 Dans rond me sexy hemellichaam

Ik zal eenzaam en alleen thuisblijven
en dat is niet eens van te moeten.
Het is ook niks om over te vloeken
want de ruimte reikt niet toe voor twee lijven.

Mijn eigen schaduw vult het herfsttapijt
en afgesneden bloemen staan in de knop.
Ik lijk wel een gebelgde sneeuwpop
die halsreikend terugkijkt in de tijd.

Bij momenten bekijken we elkaar,
dan slaat de klok op het ritme van mijn nies,
dan schijnt haar silhouet op mijn netvlies
en beweegt zij zo traag en voorspelbaar.

2018 De kromming van de ruimtetijd is haar zwaartekracht

Haar lucht verfrist mij even,
verkoelt mijn vlucht door het leven.
Haar water lest mijn dorst,
verdrijft de kater uit mijn kiekenborst.

Haar grond is hoogzwanger,
door haar schedemond voel ik me popzanger.
Haar vuur brandt lichtjarenlang,
initieert sinecuur mijn zwanenzang.

2017 Broederschap van mensen

Ik tuur, zwijgend,
schrijf over 's mens wel en wee.

Ik zoek antwoorden,
ook op vragen van anderen.

2016 Peis en vree

Druppels bloed laten patronen achter in een plas mensenlevens,
verbrijzeld tussen de tangen van de notenkraker.

Woorden zeggen alles of niets,
in de waan dat bij elke heikele kwestie een bikkelharde reactie hoort.

Mijn allesweten, door onmacht aangeslagen, doet me twijfelen,
het enige wat me nog rest als reddeloos verlorene.

2015 Rondedans

Zwier jezelf in de rondte,
waan je in een gekkenhuis en omwentel de grote rotonde.

Werk als carrouseldraaier,
cirkel rond de hemelsferen en keer die mallemolen.

Terwijl de maan wast
en de zon voor niets opgaat bestellen wij onze geliefden ter aarde.

2014 Ruimtestof

Mensen zoeken levenslang naar het ultieme geheim
en kijken vruchteloos uit naar het land van hun dromen.

Mensen leven ontzettend kort, kijken hopeloos toe
hoe alles komt en gaat, en vallen als bladeren van bomen.

Als jij je nu eens haast en de kaarsjes uitblaast,
dan zal ik de sterren boven je hoofd tellen.

2013 Valstrik

Mijn gevallen blad volgt de wil van de wind.
Vogels verbergen zich voor de malse novemberregen.
Voel me alleen.

Een eend glijdt uit over de landingsvijver.
De wilgen treuren om mijn verloren jeugd.
Zie de ijstijd komen.

Goudgeel natuurschoon omringt mij.
Bijen zoemen in mijn hoofd.
Hoor het elfde gebod.

Wees niet karig met het zaaigoed.

Terug naar boven